Administracja

Zdecydowana większość badanych – bo aż 80% – posiada doświadczenie w prowadzeniu więcej niż jednej edycji programu mentoringowego. Natomiast około 1/4 ankietowanych podało, iż realizowało już więcej niż pięć edycji swojego programu. Jeśli chodzi o  możliwość zgłaszania uczestnictwa w projekcie, to bezapelacyjnie organizatorzy stawiają na opcję samodzielnego przedstawienia swojej kandydatury przez potencjalnych mentee. Natomiast najmniej popularnym sposobem rekrutowania uczestników jest nominacja przez organizatorów. Zdarzają się również przypadki, w których kandydat jest nominowany przez partnera programu. W  kwestii odpłatności za możliwość udziału w programie przez mentee sprawa wygląda następująco: ponad 3/4 instytucji nie pobiera żadnych opłat z tego tytułu, zaś pozostała część programów jest odpłatna. Sprawa wygląda zupełnie inaczej w  odniesieniu do wynagrodzenia finansowego za prowadzenie mentoringu przez mentorów. W tym przypadku, aż 97% respondentów odpowiedziało, iż mentorzy nie otrzymują żadnych korzyści finansowych. Aczkolwiek duża grupa badanych podkreśla, że mentorzy otrzymują innego rodzaju korzyści, tj: rozwój kompetencji miękkich, przekazywanie wiedzy, komunikowanie się; budowania struktury sukcesji, możliwość kształcenia umiejętności mentoringowych (dzięki licznym warsztatom oraz wymianie wiedzy i doświadczenia), budowanie relacji biznesowych oraz networking, promocja mentorów w  social mediach oraz możliwość nawiązania współpracy przy innych projektach. Na podstawie odpowiedzi respondentów można stwierdzić, że program mentoringowy nie nadwyręża finansów organizatorów. Dla 62% ankietowanych wydatki przeznaczone na mentoring stanowią poniżej 5% całego budżetu rocznego przeznaczonego na rozwój pracowników. Natomiast około 30% badanych nie posiada dostępu do takich danych.

Wsparcie

Wszyscy organizatorzy zgodnie deklarują, iż uczestnikom ich programów udzielane jest wsparcie i pomoc w szerokim zakresie. Przed rozpoczęciem sesji mentoringowych mentorzy oraz mentee mają możliwość uczestniczenia w szkoleniach lub otrzymują szczegółowy instruktaż z zakresu mentoringu. Mentorzy otrzymują także wsparcie od organizatorów w postaci superwizji. To niezwykle ważny proces mający wpływ na jakość i  bezpieczeństwo sesji mentoringowych. Dla większości mentorów styczność z mentoringiem jest sporadyczna w ramach działalności pro bono. Utrudnia to znacznie zdobycie doświadczenia, które wynika m.in. z liczby przepracowanych sesji. Dzięki superwizji mentorzy, napotykając trudności w procesie mentoringowym czy mający wątpliwości odnośnie zachowań swoich lub mentee, mogą w bezpiecznym środowisku uzyskać pomoc superwizorów, jak też w przypadku superwizji grupowych skorzystać z doświadczenia innych koleżanek i kolegów mentorów

W 97% programów mentorzy nie otrzymują wynagrodzenia finansowego.

Autorów tego raportu cieszy niezmiernie fakt, że mentorzy w  przeważającej liczbie programów (>85%) otrzymują wsparcie w postaci superwizji. Prowadzone są one najczęściej przez superwizorów zewnętrznych (blisko 50% programów). W  pozostałych dwóch przypadkach, w  podobnych proporcjach, superwizorami są pracownicy organizatora programu lub zespoły składające się zarówno z zewnętrznych, jak i wewnętrznych superwizorów.

Przeczytaj cały raport

Artykuł jest częścią raportu Programy Mentoringowe w Polsce 2021